বিষ্ণুৰাভাৰ ইটো-সিটো (৯)

চীনা যুদ্ধৰ সময়| পুহ কি মাঘ মাহ| বৰমাৰ ফালৰ পৰা এজন মস্ত মানুহ লাইন বাছৰ শেষ চিটত বহি আছে| পিচৰ হেন্দিমেনজনে তেওঁৰ লগত নেচনেল হাইৱেৰ কথা পাতি গৈ আছে| 

বৰমাৰ পৰা অলপমান আগত টালি-টোপোলা লৈ কেইগৰাকীমান তিৰোতা মানুহ বাছখনত উঠিল| ঘগ্ৰাপাৰৰ ফালে যাব| এজনী মাইকী মানুহ এজন ভদ্ৰলোকৰ গাতে ঠেলা-হেচা সহিব নোৱাৰি পৰি গ’ল| মানুহজন গেৰগেৰাই উঠিল| কিবা কৰি পৰিস্থিতি শান্ত হ’ল| পাচে অলপ পাচত আন এগৰাকী মহিলাইহে অথন্তৰটো লগালে| দিলে নহয় তেওঁ গাড়ীতে বমি কৰি| ওচৰত থকা মানুহকেইজনৰ চুলিৰ আগে খঙ উঠিল| তেওঁলোকে এবাৰ মানুহজনীক এবাৰ হেন্দিমেনক উধাই-মুধাই গালি পাৰিবলৈ ধৰিলে| উপায়তো নাই| হেন্দিমেনজনে গাড়ী ৰখাই ৰাস্তাৰ কাষৰ বালি আনিবলৈ লৰ দিলে| 

তেনেতে আহিল ডাঙৰ মূৰৰ মানুহজন| তেওঁৰ গাত থকা এৰী চাদৰখনেৰে বমি কৰা চিটটো আৰু চিটিকি পৰা বমিবোৰ মচি পুনৰ সেইখনকে গাত মেৰিয়াই গাড়ী চলাবলৈ দিলে| ড্ৰাইভাৰে গাড়ী চলাই দিলে| হেন্দিমেনজনো কোনোমতেহে আহি দৌৰি উঠিলহি| প্ৰকাণ্ড মূৰৰ মানুহজনলৈ সকলোৱে তভক মাৰি চাই ৰ’ল| ইজনে সিজনৰ মুখলৈ চোৱা-চুই কৰিব ধৰিলে| হেন্দিমেনজনে বমিৰ গোন্ধ কমাবলৈ গাড়ীৰ দুৱাৰখন মেলি ধৰিলে|

এনেতে গলগলীয়া মাতেৰে মানুহজনে চিঞৰিলে, ৰাখি দিয়ক| গাড়ীৰপৰা নামি প্ৰকাণ্ড মূৰৰ মানুহজনে সৰিয়হতলীলৈ যোৱা বাটটোৰে মিলিটেৰী বেগত যাবলৈ ধৰিলে| সকলো যাত্ৰীৰ দৃষ্টি মানিহজনৰ ওপৰত| 

ড্ৰাইভাৰজনে ওচৰৰে মানুহ এজনক সুধিলে-এইজন কোন চিনিছেনে?

-নাই, কোন?

-বিষ্ণু ৰাভা|

একেলগে কেবাজনো মানুহৰ কণ্ঠৰপৰা ওলাল : বিষ্ণু ৰাভা !! অ’ কমিনিচ বিষ্ণু ৰাভা !! কোনোৱাই কৈ উঠিল: নহয়, কমৰেড বিষ্ণু ৰাভা !!

বিষ্ণুৰাভাৰ মূৰত তেতিয়া গ্ৰেপ্তাৰী পৰোৱানা | পুলিচে বিচাৰি ফুৰা বিষ্ণুৰাভা এইজনে বুলি জানি ঘগ্ৰাপাৰ অভিমুখী তিৰোতাকেইগৰাকীয়ে কান্দিয়েই পেলালে|

(কাহিনীভাগৰ অনুলেখক: সমীন্দ্ৰ হুজুৰী, সৈনিক শিল্পী বিষ্ণু ৰাভা)

গাড়ীৰ পিছৰ চিটত বহিও এগাড়ী যাত্ৰীৰ ভিতৰত আটাইতকৈ উচ্চতম কামটো কৰা এইগৰাকী বিষ্ণুৰাভাৰ কাম আৰু আদৰ্শক আমি কেতিয়াবা অনুসৰণ কৰিব পাৰিমনে ? আহক, আজি ৰাভা দিৱসৰ প্ৰাক্‌ক্ষণত আমি সকলোৱে অসমৰ হৈ দুৰন্ত গতিত কাম কৰি যোৱাৰ সংকল্প লওঁ|