বিষ্ণুৰাভাৰ ইটো-সিটো (১১)

ভেশচন কৰাত ৰাভা মহা পাকৈত আছিল| এদিনৰ কথা, বাৰিষাকাল ৰাভা ৰোষত পৰি আত্মগোপন কৰি আছেহি নলবাৰীৰ উত্তৰে পাগলাদিয়া নদীৰ পশ্চিম পাৰে এঘৰ মানুহৰ ঘৰত| চৰকাৰৰ আৰক্ষী বাহিনীয়ে গম পাই গোটেই ৰাতি সশস্ত্ৰ পহৰা দি আছে, ৰাতি পুৱালেই তেওঁক আটক কৰিব| তেতিয়া বাৰিষা কাল| পাগলাদিয়া নদী পানীৰে উপচি পৰিছে| দোকমোকালিতে কান্ধত এখন নাঙল, মূৰত জাপি, হাতত এডাল লৰু, গাত এটা ফটা চোলা আৰু আঁঠুৰ ওপৰৰ পৰা এখনি পুৰণা গামোচা কঁকালত পিন্ধি এজন বড়ো কছাৰী জনজাতীয় খেতিয়কৰ বেশত এহাল গৰু খেদি পহৰাত থকা আৰক্ষী বাহিঈৰ আগেৰে ৰাভা ওলাই গ’ল| আৰক্ষী বিষয়া এজন মুখামুখি হোৱাত বিষয়াজনে তেওঁক ৰাভাৰ বিষয়ে সোধাত তেওঁ উত্তৰ দিলে-"আমি খব নাফাৰং কুনি বিষ্ণু ৰাভা" বুলি কৈ আগেৰে ৰাভা গুছি গ’ল| আৰক্ষী বিষয়াই ততকে ধৰিব নোৱাৰিলে| কিছুদূৰ গৈয়ে সুযোগ সুবিধা বুজি গৰুহাল, কান্ধৰ নাঙল আৰু মূৰৰ জাপি থিতাতে থৈ ফেনে ফোটোকাৰে বাঢ়ি অহা পাগলাদিয়া নৈ পাৰ হৈ পূৱ পাৰত উঠি এখন নিৰাপদ ঠাইত আশ্ৰয় ললেগৈ|

-ধূপাৰাম বসুমতাৰী, সৈনিক শিল্পী বিষ্ণুৰাভা